MÜFTÜLÜK HİZMETLERİ :
İlçe teşkilatı kurulduktan sonra İlçe Müftülüğü hizmetleri İlçe merkezinde 4, 34 köy, ve köye bağlı 1 mezra'da olmak üzere toplam 39 camide Müftülük hizmetlerine başlanmış, daha sonra İlçe 'de Merkez, Pınarbaşı mahallesi, Yalnızsaray mahallesi , Göynükören Köyü, Çal Köy ve Haydarlar Köylerinde 6 adet C grubu kur'an Kursları açılmış, Göynükören Köyü KK 'da öğrenci yetersizliğinden Kur'an kursuna ara verilmiştir. Ayrıca ihtiyaç odaklı olarak D Grubu : Çömlekçi Köyü, Dere Köy ve Ada Köy'de Kur'an kurslarında 2018-2019 eğitim öğretim yılında eğitim hizmeti verilmiştir.
İlçe Müftülüğünde : 1 Müftü, 1 vaiz, 2 Vhki, 1 şoför, 1 hizmetli, 6 Kur'an Kursu, 39 imam hatip ve 2 müezzin kayyım, kadrosu bulunmaktadır.
İlçe Müftülüğü özel şahıslara ait binalarda hizmete başlamış, Türkiye Diyanet Vakfının ilçemizde kurulması ile Müftülük Hizmet Binası yapılması için inşaata başlanmıştır.
1994 senesinde Aslanapa Mütülüğü hizmet binamız inşaatı tamamlanarak hizmete girmiştir. Mülkiyeti Türkiye Diyanet Vakfına ait binanın Zemin katında 180 m2 hizmet binası ve 1. katında 90 m2 den ibaret iki lojman bulunmaktadır. Ayrıca bu arsa üzerinde Müftülük Camii ve alt katında Merkez Kur'an Kursu bulunmaktadır.
ASLANAPA İLÇESİ :
Coğrafî durum ve doğal yapı
Aslanapa İlçesi Kütahya'ya 40 km uzaklıkta olup Kütahya'nın 12 ilçesinden biridir. Kütahya'nın güney batısında yer alan, İl merkezine 40 km uzaklıktaki İlçenin yüzölçümü 659 km2'dir. Rakımı 980 metredir. Yeryüzü şekilleri bakımından dağlar, ovalar ve yaylalarla kaplıdır. Bitki örtüsü makilik ve ormanlıktır. Ormanlarda çam ve meşe ağaçları hakimdir. İklimi karasal iklim karakteri taşır. Ayrıca Ege Bölgesi ile İç Anadolu Bölgesi arasında geçiş bölgesi olduğundan geçiş iklimi özelliği de gösterir.
Nüfus ve idarî yapı
Adrese Dayalı Nüfus Kayıt Sistemi çerçevesinde yapılan 2015 yılında açıklanan sayım sonuçlarına göre İlçemizin nüfusu 9.986'dır. Nüfusun 2.191'i İlçe Merkezinde, 7.795'i ise köylerde yaşamaktadır. İlçe Merkezi, 4 mahalleden ibaret olup, ayrıca 32 köy ve 1 köy bağlısı bulunmaktadır. 1967 yılında Belediye ve 1987 yılında ilçe olan Aslanapa, Osmanlı Döneminde "Gireği" adında bir nahiye olarak tarihî kaynaklarda yer almaktadır.
Aslanapa Belediye olduktan 20 yıl sonra ilçe olmak için girişimde bulunmuştur. İlçe olma talebi 1970'lerde Aslanapa'ya gelen zamanın Başkakanı Süleyman DEMİREL'e iletildiğinde "...siz önce şu kerpiç evleri kaldırın ondan sonra düşünürüz..." sözüyle bir süre ertelense bile 1987 de kerpiç evlerin ortadan kalktığı düşünülerek talepler yeniden canlanmıştır. 1987 yılında çıkarılan 19.06.1987 Tarih ve 3392 .sayılı kanunla Aslanapa 103 yerleşim yeri ile beraber ilçe olmuş ve ilgili kanun 04.07.1987 tarih ve 19507 Sayılı Resmî Gazete'de ilân edilmiştir.
Tarihçe
Aslanapa en eski yerleşim yerlerindendir. Merkez, Örenköy, Ortaca, Aslıhanlar, Kureyşler, Göynükören, Karadiğin köylerinde tespit edilen yerleşim yerleri ve Tümülüsler (anıtsal mezar yapıları) bulunmaktadır. Bu yerleşim yerlerinden en eskisinin İlk Tunç Çağına (MÖ.300-2500 yılları) kadar gittiği tespit edilmiştir.
İlçeye bağlı Karadiğin ve Ortaca köylerinde tespit edilen ve Müze Müdürlüğünce yapılan kurtarma kazılarında altı adet tümülüsün, MÖ. 6.Yüzyıla ait olduğu buluntulardan anlaşılmıştır. Göynükören'deki taş ocaklarının Roma döneminde işletildiği ve buradan taş kesildiği izlerden anlaşılmaktadır. Aslanapa, Bizans döneminden sonra Türklerin eline geçmiş, Germiyan ve daha sonra da Osmanlı'nın egemenliğine girmiştir.
1982 yılında Aslanapa'nın Bayat köyünde bulunan ve MTA Ensitüsü'nün Jeoloji Şubesi Paleontoloji Servisinin 29.06.1982 tarih ve 1982/1 no'lu Paleontolojik Tetkik ve Tayin Raporunda incelemesi yapılan fosillerin 20 milyon yıl öncesine yani Geç Miyosen (Karasal) döneme ait olabileceği tahmin edilmiştir. Fosiller; Hipparion (Atların Atası) Cmhilotherium (Gergedanların Bir Türü), Giraffidae (Zürafagiller) gibi miyosen dönemde yaşamış hayvanlara aittir. Aslanapa bu yönüyle Anadolu'da eski çağlardan günümüze kalıntı taşıyan ender yörelerden biri olma özelliği göstermektedir.
Aslanapa ismi
Kütahya Çinisi üzerine önemli araştırmalarıyla tanıdığımız Sanat Tarihçisi Oktay Aslanapa'dan alınan sözlü bilgilere göre Azerbaycan ve özellikle Nahçıvan civarında yaşayan İl Deniz oğullarından Meraga Emiri Arslan Apa sülalesinden bir grubun Türkmen göçleriyle beraber gelip bu günkü Aslanapa'nın olduğu yere yerleştikleri ve Aslanapa isminin buradan geldiği belirtilmektedir.
Dumlupınar Üniversitesi Öğretim Üyelerinden ve arşiv belgelerine ulaşmamızda yardımlarını gördüğümüz, kıymetli arşiv araştırmacısı ve edebiyatçı Cevdet DADAŞ'ın anlatımıyla Aslanapa isminin anlamı ve tarihî gelişimi şöyledir. En eski çağlardan beri dünyaya hakim olmayı bir gaye edinen Türkler, inanç, kültür ve töreleri gereği büyüklerini Ata, Hoca, Baba, Aba ve Beğ gibi kelime ya da unvanlarla hep yüce tutmuşlardır. Bunlar arasında Arslan Baba, Korkut Ata ve Çoban Ata gibi hatıraları birer kutsal simalar halinde yaşayan isimler vardır. Bu isimler bir zamanlar kendilerine büyük manevi rütbeler verilmiş ve etkileri milletin ruhuna yansımış ve millî hafızaya işlenmiş destanî şahıslara ait isimlerdir.
Abi, büyük kardeş anlamına da gelen Apa'nın Arslan ile birlikte bir özel ismi belirtmek için kullanıldığı görülmektedir. Bütün bunlar halk arasında Aslanapa'nın ovada kurulduğu daha sonra Aslanın ovası yerine Aslanapa olduğu benzeri söylentilerin birer yakıştırmadan öteye gitmediğini göstermektedir.
Aslanapa'nın örf ve adetleri
Yemekle ilgili adetler : İlçemizin yemek adetleri yani öğünlere göre tüketilen yemek çeşitleri genellikle aynıdır. Bütün evlerde her akşam tarhana çorbası yenilir. Bu çorbanın ana maddesi halkın kendisi tarafından hazırlanmakta ve uzun bir süre tüketilmektedir. Bunun yanı sıra tavuk, kaz ve hindi eti de çok meşhurdur. Genellikle civciv olarak aldıkları tavuk, kaz ve hindileri yetiştirirler. Ramazan ayında Sahur vakti gözleme yapılır ve yanında komposto ile yenir. İftar yemekleri ise genellikle çorba, et ve pilavdır.
Doğumla ilgili adetler : Herhangi bir evde doğum olması durumunda önce akrabalar, sonra komşular ziyarete gelirler. Ziyarete gelen misafirler genellikle çocuğa oyuncak veya bir giyim eşyasını hediye olarak getirirler. İlçemizde halkımız genellikle birbirini tanıdığı için hemen herkes böyle durumlarda birbirlerine ziyarete giderler. Çocuğun ismi genelde üç gün sonra konmaktadır. Eğer çocuk özel bir önemi olan günde doğmuşsa o günün manasıyla ilgili bir isim seçilir. Çocuğun ismi seçilirken aile büyüklerine sorulur. Öncelikle ve muhtemelen anne ya da babanın ismi konur.
Düğünler : Düğüne bir-iki ay önceden hazırlanılır. Gelecek olan misafirlere davetiye kartları gönderilir. Düğün günü herkes düğüne gelir. Düğün gününde misafirlere her öğün yemek verilir. Pazar günü öğle vakti konvoylarla gelin oğlan evine getirilir ve düğün sona erer.
Özel günler ile ilgili adetler : Eskiden ilçemizde özel günler olarak hıdırellez ve nevruz kutlanmaktaymış. Bu günlerde mahalle ortasına büyük bir ateş yakılır, halk çoşku ile bin yıllık geleneği devam ettirirdi. Fakat şimdi böyle çoşkulu kutlamalar artık rastlanmamaktadır. Bunun dışında gençler askere gitmeden önce açık bir alanda büyük bir ateş yakarlar, şarkılar-türküler söylerler, oyunlar oynarlar ve böyle çoşku ile askere uğurlanmaktadırlar.
Bayramlar : Bayram gelmeden bir hafta önce herkes evini, işyerini temizler. Boya, badana yapar. Bayram sabahı herkes erkenden kalkar. Namaza gider, bayram namazı sonrası herkes birbiri ile camide bayramlaşır. Daha sonra herkes yeniden evine gider ve yemeklerini yerler. Yemekten sonra küçükler büyüklerine el öpmeye gider. Akşam da çeşitli ziyaretler yapılır.
Ölümle ilgili adetler : Eğer bir kişi vefat etmişse selâ yoluyla herkese öldüğü duyurulur. Haberi alan konu komşu, akrabası, eşi dostu eve ziyarete yani başsağlığına gider. Daha sonra cenaze defnedilir. Kişi gömüldükten sonra akşamleyin komşuları tarafından cenazenin çıktığı eve yemek getirilir, bu yemeğe eren yemeği denir. Pide ve helva dağıtılır.